Week 3

Afgelopen week begon weer op het hoofdkantoor in Freetown. Tot de lunch ben ik hier gebleven om daarna weer met de taxi terug naar Makeni te gaan. Ondertussen begin ik aardig te wennen aan het volproppen van een achterbank. Zo kom je erachter dat met z'n vieren achterin zitten best wel prima kan, mits er geen twee vrouwen met stevige Afrikaanse billen bij zitten.

Dinsdagochtend ging de wekker om 5:45u. Het plan was om tot en met donderdag in Kono te zijn om zoveel mogelijk familiebedrijven te interviewen. Aangekomen in Kono werd ik aan het lokale team voorgesteld waarbij ik de kans kreeg om ze op de hoogte te stellen van het plan van mijn onderzoek. De reacties waren net zo positief als in Kenema en zo had ik direct weer tien enthousiaste collega's die me allemaal graag willen helpen de komende tijd!

De rest van de dinsdag stond in het teken een hele belangrijke wedstrijd, namelijk Juventus-Ajax. Een half uur voor het begin had ik een plekje bemachtigd in een grote (150 man) bioscoopzaal waar op twee grote schermen beide Champions League wedstrijden werden uitgezonden. De uitslag zal niemand zijn ontgaan, en ik was als een kind zo blij! Met een dikke grijns op m'n gezicht kwam ik weer aan bij het hotel, waar op een televisie later op de avond de hele wedstrijd nog een keer werd uitgezonden. Om zeker te weten dat dit allemaal echt was gebeurd, heb ik onder het genot van een koud biertje nog een keer naar de fenomenale wedstrijd van m'n cluppie gekeken.
De volgende dag op kantoor werd ik door iedereen gefeliciteerd dat ik 'inderdaad gelijk had'. Dinsdagmiddag had ik namelijk al verkondigd dat Ajax zou gaan stunten en dat ze misschien wel de Champions League gaan winnen uiteindelijk!

De gehele woensdag en de donderdagochtend stonden in het teken van familiebedrijven interviewen. Samen met Mohammed, Jozef en Esther zijn we de hele stad doorgereden om zoveel mogelijk families te bezoeken. Tijdens de interviews word je soms ineens keihard geconfronteerd met de Afrikaanse realiteit en zo ook vandaag. We kwamen aan bij een marktkraam van een moeder met 8 kinderen, waarvan de oudste 18 was. De moeder van het gezin was echter niet aanwezig en er werd ineens verteld dat ze 2 maanden geleden is overleden en dat de kinderen de business hebben overgenomen om te overleven. Toen dit op tafel kwam, stond ik met een brok in m'n keel en had ik dan ook even geen vragen meer. We hebben ons medeleven betuigd en zijn daarna weer verder gegaan.

Donderdagavond was ik weer terug in Makeni om m'n vrije vrijdag op een hele goede manier in te vullen, namelijk met heel weinig doen. Aan het begin van de avond heb ik met Jules en Clement, twee Franse jongens, de plannen voor het weekend besproken. Het doel is om de Bintumani Mountain te beklimmen, de hoogste berg van Sierra Leone. Later op de avond kwam Austin aan in de compound, een jongen uit de Verenigde Staten die vlakbij Freetown werkt en woont. Hij zal ook meegaan op het avontuur van komend weekend.